Inicjatorem powstania pierwszego klubu Rotary był Paul Harris, który w swojej książce wspomina, że idea utworzenia klubu zrodziła się podczas wieczornej przechadzki na przedmieściach Chicago. U źródeł pomysłu leżało wspomnienie Paula Harrisa z jego rodzinnej wioski w Nowej Anglii, gdzie wszyscy bez względu na status społeczny i wykształcenie jednoczyli się wokół wspólnych celów i zadań. Postanowił przenieść ten pomysł na grunt chicagowski i stworzyć grupę przyjaciół złożoną z ludzi wielu różnych zawodów, bez oglądania się na ich poglądy polityczne, religię, tolerujących wzajemnie swoje poglądy.

Od pomysłu do jego realizacji minęło kilka lat. W lutym 1905 roku zaprosił trzech młodych biznesmenów do siebie i przedstawił im plan wzajemnej współpracy i nieformalnej przyjaźni. Było to właśnie to, co doskonale znał ze swoich wspomnień. Pierwszym prezesem jeszcze nieformalnego stowarzyszenia został Silvester Schiele. Pozostali dwaj z wcześniej wymienionej trójki Gustavus Loehr i Hiram Shorey nie zostali członkami i wkrótce opuścili szeregi stowarzyszenia. Jednak na ich miejsce przybyli Harry Ruggles, Charley Newton i inni, którzy to szczerze byli zainteresowani rozwojem projektu. Bankier, piekarz, proboszcz, hydraulik, prawnik i pracz odkryli podobieństwo swoich ambicji, problemów, sukcesów i porażek, uczyli się jak wielka siła tkwi we wspólnocie. Znajdowali radość w byciu dla siebie nawzajem użytecznymi.

Na trzecim spotkaniu Paul Harris przedstawił kilka sugestii dotyczących nazwy klubu, między innymi Rotary i ta nazwa została wybrana, jako że spotkania odbywały się rotacyjnie w miejscach pracy członków klubu. Później miejscem spotkań były hotele, restauracje - takie były początki.

W trzecim roku Paul Harris został wybrany prezesem i mógł realizować swoje ambicje, po pierwsze - rozwój i wzrost klubu chicagowskiego, po drugie - rozwój ruchu w innych miastach, po trzecie - zintensyfikowanie służby społeczeństwu.

W roku 1908 powstał drugi klub w San Francisco, ale jakby nie było na tym dosyć mieszkańcy San Francisco zorganizowali trzeci klub Rotary w Oakland, czwarty klub Rotary powstał w Seattle, a piąty w Los Angeles. Sukcesy w tworzeniu nowych klubów w USA zainspirowały członków do przeniesienia projektu Rotary poza granice Stanów - do Kanady, i tak powstał klub Rotary w kanadyjskim mieście Winnipeg. Następne kroki w tworzeniu nowych klubów zostały postawione w Wielkiej Brytanii, a Londyn stał się pierwszym miastem gdzie powstał klub. I tak to ruch rotariański zaczął wzrastać na innych kontynentach.